Όσα δεν ξέρετε για το μαϊντανό και τις θεραπευτικές του ιδιότητες και τώρα πια οι φίλοι μας ξέρουν ότι είναι από τα θέματα που στηρίζουμε πολύ!
Το φυτό αυτό, ως αρωματικό στη συνήθη δόση διεγείρει την όρεξη και διευκολύνει την πέψη των τροφίμων.
Ο εκ των φύλλων και του στελέχους εξαγόμενος χυμός, λαμβανόμενος στη μέτρια δόση των 150 γραμ. κατά τον χρόνο της κρίσεως, έχει μεγάλη επιτυχία, στους διαλείποντας πυρετούς, την άνοιξη και το φθινόπωρο.
Ο χυμός ούτος αναμιγνυόμενος μετά θερμού γάλακτος και λαμβανόμενος προ του πρωινού γεύματος (νηστικός) αποτελεί άριστον αποχρεμπτικό, συνιστώμενο στις περιπτώσεις του υγρού άσθματος, του πνευμονικού κατάρρου και της αφωνίας.
Αναμιγνυόμενος μετά μέλιτος, χρησιμοποιείται επιτυχώς, στα πεσίματα ή παντός είδους μώλωπες, προς επαναφορά της κανονικής κυκλοφορίας και έκκρισης του μολυνθέντος αίματος, του προσβληθέντος μέρους.
Αναμιγνυόμενος μετά μέλιτος, χρησιμοποιείται επιτυχώς, στα πεσίματα ή παντός είδους μώλωπες, προς επαναφορά της κανονικής κυκλοφορίας και έκκρισης του μολυνθέντος αίματος, του προσβληθέντος μέρους.
Τα φύλλα χρησιμοποιούνται εξωτερικώς, ως τοπικό καθαρτικό των δυσθεραπεύτων πληγών και των καρκινώδους φύσεως ελκών.
Είναι δε αποτελεσματικά τιθέμενα επί των οφθαλμών, σε περιπτώσεις πυώδους οφθαλμίας.
Τα εκ φύλλων καταπλάσματα, αφού βράσουν επί πολύ εντός οίνου, τιθέμενα επί των πληγωμένων μερών, θεραπεύουν εντός ολίγου χρόνου, τα κτυπήματα και τούς μώλωπας.
Τα καταπλάσματα ταύτα, εάν τεθούν επί του λαιμού, ωφελούν σε περιπτώσεις φλεγμονής του λάρυγγα, πρέπει όμως να θερμαίνονται εκάστοτε εντός του οίνου, εις τον όποιον έβρασαν αρχικώς.
Τα καταπλάσματα ταύτα, εάν τεθούν επί του λαιμού, ωφελούν σε περιπτώσεις φλεγμονής του λάρυγγα, πρέπει όμως να θερμαίνονται εκάστοτε εντός του οίνου, εις τον όποιον έβρασαν αρχικώς.
Επιτυγχάνεται ένα εξαίρετο φάρμακο εναντίον των υποδερματικών φυμάτων, διά της καλής αναμίξεως εντός γουδιού, μιας δραχμίδος (φούχτας) φύλλων Μαϊντανού, ετέρας Άνθρίσκου του Χαιρεφύλλου (κοινώς Σκαντσίκι, εν Κεφαλληνία), ολίγου μαγειρικού άλατος και μιας κουταλιάς ελαιολάδου. Το μίγμα τούτο απλώνεται επί υφάσματος και τοποθετείται επί τού αποστήματος πρωί και απόγευμα μέχρις αποθεραπείας.
Επί δηγμάτων σφήκας ή μέλισσας, εξαφανίζεται ο πόνος, εάν τρίψουμε το δηχθέν μέρος, με φύλλα Μαϊντανού.
Διά να καταπραΰνουμε τούς δριμείς πόνους των αυτιών και των δοντιών, αρκεί να εισαγάγουμε, εντός τού πάσχοντος αυτιού ένα βωλάριο, από μίγματος κοπανισμένου Μαϊντανού, ελαιολάδου και κοινού άλατος.
Διά να καταπραΰνουμε τούς δριμείς πόνους των αυτιών και των δοντιών, αρκεί να εισαγάγουμε, εντός τού πάσχοντος αυτιού ένα βωλάριο, από μίγματος κοπανισμένου Μαϊντανού, ελαιολάδου και κοινού άλατος.
Τα σπυριά τού δέρματος εξαλείφονται διά της πλύσεως αυτών πρωί και απόγευμα, με αφέψημα Μαϊντανού, εντός βρόχινου ύδατος.
Η ρίζα, συλλεγόμενη κατά το δεύτερο έτος, όταν αυτή βρίσκεται στην πλήρη ανάπτυξη της και αποξηραινομένη αμέσως εντός κλιβάνου, είναι χρήσιμος για τη παρασκευή αφεψήματος ορεκτικού, λίαν αποτελεσματικού, προκειμένου περί υδρωπικίας, ίκτερου (χρυσής), οιδημάτων του ήπατος και του σπληνό,ς ως και των ανωμαλιών της κυκλοφορίας του αίματος.
Το αφέψημα τούτο, το οποίο είναι και αντισκορβουτικό, επιτυγχάνεται διά της βράσεως, περί την ώρα, εντός κλειστού δοχείου 0.60 - 0.90 γραμ. ρίζας, εις δύο λίτρα νερού.
Το αφέψημα τούτο, το οποίο είναι και αντισκορβουτικό, επιτυγχάνεται διά της βράσεως, περί την ώρα, εντός κλειστού δοχείου 0.60 - 0.90 γραμ. ρίζας, εις δύο λίτρα νερού.
Τέλος οι σπόροι, λαμβανόμενοι ως αφέψημα, στη δόση των 5 -10 γραμ. εντός λίτρου νερού, είναι ορεκτικοί, στομαχικοί, αντιφυσώδεις, εμμηναγωγοί και διουρητικοί.
Η έντονος οσμή και γεύσης πάντων των μερών του οφείλεται στο αιθέριο έλαιο, το οποίο περιέχει το φυτό τούτο, το καλούμενο Απιόλη.
Η έντονος οσμή και γεύσης πάντων των μερών του οφείλεται στο αιθέριο έλαιο, το οποίο περιέχει το φυτό τούτο, το καλούμενο Απιόλη.
Πηγή: Θεραπευτικά φυτά-Μιχ. Δ. Καλλιφρονα-Αθήναι 1936
Τα φύλλα του θεωρούνται ως διαλυτικά, τιθέμενα εξωτερικώς επί μαστιτιδών, προς πρόληψη του σχηματισμού αποστήματος του μαστού. ’Επίσης επί δηγμάτων εντόμων, κλπ.
Φύλλα και ρίζες, χρησιμοποιούνται ως ορεκτικά και διεγερτικά, εις έγχυμα (20 γραμ. για ένα λίτρο νερού).
Η ρίζα είναι και διουρητική και διαφορητική, διδομένη διά ταύτα επί ίκτερων, ύδροπικίας κλπ.
Η ρίζα είναι και διουρητική και διαφορητική, διδομένη διά ταύτα επί ίκτερων, ύδροπικίας κλπ.
Ο χυμός είναι αντιπυρετικός. Τα φύλλα περιεγράφησαν και ως αντιγαλακταγωγά, όχι μόνο μόνον εσωτερικώς λαμβανόμενα, αλλά και επιδενόμενα επί των μαστών των θηλαζουσών γυναικών.
Τα σπέρματα του φυτού είναι ανθελμινθικά.
Γενικώς το άπιον πετροσέλινον είναι ευστόμαχο και εκ των άριστων εμμηναγωγών φαρμάκων, εξ αυτού δε εξάγεται και το γνωστό εκ της φαρμακολογίας εμμηναγωγό Άπιόλιο ή Άπίολο (Apiol)
Τα σπέρματα του φυτού είναι ανθελμινθικά.
Γενικώς το άπιον πετροσέλινον είναι ευστόμαχο και εκ των άριστων εμμηναγωγών φαρμάκων, εξ αυτού δε εξάγεται και το γνωστό εκ της φαρμακολογίας εμμηναγωγό Άπιόλιο ή Άπίολο (Apiol)
Προφυλάξεις
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ειδικά όταν λαμβάνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα, βότανα ακόμα και συμπληρώματα.
Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ειδικά όταν λαμβάνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα, βότανα ακόμα και συμπληρώματα.
Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.
Πηγή: Τα εδώδιμα φυτά-Ανάργυρου Μ. Σφακιανάκκη
Δημοσίευση σχολίου